Ik zit hier aan de kust,
Kom tot rust en wordt bewust,
van de stand van zaken.
Maar het laat mij kennis maken,
met de druk, die de dagen vertragen
en door de mist vervagen

Ik weet het, een ander
heeft daar niets mee te maken.
Maar in dit opzicht,
waar ik me nu opricht,
ligt dat toch dat toch wat anders.
Gezichten achter maskers,
die dat beeld verkrachten.
Ik doe mijn ogen dicht,
en zwicht voor het licht,
en komt dicht in het zicht.
Doordat ik me richt op de shit,
in plaats van mijn plicht,
word ik geestelijk
ontwricht door het duister.

Ik wil zelf niet,
maar hoe kan het dat ik luister.
Ik beluister gefluister. (gefluister.)
Ik voel geen echt gevoel.
Ja, diep van binnen.
Geen enkel gevoel,
waar ik mee kan winnen.
Om te denken in mijn hoofd,
heb ik toen beloofd,
maar gelooft mijn geloof dat ook? 
Ik moet zoeken naar een plek vol magie,
rust en harmonie, waar ik mezelf
en mijn beeld weer helder zie.

Refrein(Susan)
Alles wordt hier duidelijk,
duidelijker dan normaal.
Al mijn gedachten,
die ik hier achterhaal,
vallen nu op zijn plek,
doordat ik nadenk
op deze rustige plek.
Alles wordt hier duidelijk,
duidelijker dan normaal.
Al mijn gedachten,
die ik hier achterhaal,
vallen nu op zijn plek,
doordat ik nadenk
op deze rustige plek.
Ja, rustige plek.



Suf uitgeput van die kust
kom ik thuis.
Het geluid sluit mij
op in mijn hok.
Ik ben nu alleen
met mijn eigen hiphop.
Ik schrijf op papier,
wat mijn kijklijn ziet.
Terwijl ik luister naar een vaag,
maar helder beat.
Door middel van het schrijven
probeer ik op het juiste pad te blijven.
Vrijdagavond kan ik hangen op de straat.
Maar is daar, waar mijn leven verder gaat?
Ik vraag me af, waarop het slaat. 
Ik geef het toe;
Kampen is op zich een dope stad,
maar ik mis ook wat aan dat.
En daarom zoek ik die rustige plek.
Ik maak geen peeps knettergek.
Ik heb een doel in het leven;
om op schrijvende wijze
mijn eigen levenswijze bij de ander te uitte.
En die gestreste shit? Ja, die laat ik er buiten.

Refrein(Susan) 2x

Het gras loopt over in sneeuw.
Weg van mijn omgeving,
maar zeker de rust;
is waar ik nu om schreeuw.
Dichter bij Apollo,
flow ik voort op mijn board.
Misschien dat hij mij hoort!
Daarom stop ik dus heel even.
En ben weer even stil en zit ik samen,
met diegene, waar ik veel op blijk te lijken
zijn moederaarde te bekijken.
Het schrijven staat hier even stop;
al sluimert diep van binnen,
mijn gevoel, ja, voor echte hiphop
Opeens dringt het tot mij door
Deze plek, deze plek is mijn metafoor

Refrein(Susan) 2x

"Rustige plek"