Turboglad.nl

Ik stel mezelf meer dan duizenden vragen.

Vragen over zaken, waar die peeps ons mee belagen.

Met name, vage plagen, die je aandachtig aan staren.

Jah, hoe vervelend ze ook zijn of waren;

Wil van kwade zaken, die mij homie's raken, er het beste van maken.

Maar zij die dat niet beamen,

Door hen word je zonder genade in elkaar geslagen.

Hoe wil je nou verklaren, dat jij anders denkt dan zij?

Het is misschien the riddle,

Maar door dit middel; door ze gewoon te ontlopen,

Om ruzies te voorkomen en hopen,

Dat ze je natuurlijk, figuurlijk niet slopen.

Maar ik moet niet overkomen, dat ik bang voor ze ben.

Want dat is niet de reden, dat ik weg van ze ren.

Want geweld, ja dat laat ik, want daardoor praat ik,

maar ik ben er zeker toe in staat!

Eén tegen één, zoals dat gaat op straat,

Maar wat is je raad, als ineens een hele gang voor je staat!

Refrein:

Sjawel, sjawel. Jah, ik spitt freestyle,

Over wat ik hier nu zie.

Verwikkeld in mijn rijm,

gebracht in poëzie.

Is dit wat ik zie?

Leefstyle, leefstyle

Ik sta paraat om te praten.

Daardoor heb ik in de gaten, dat het nergens om gaat

Juist eerder gepraat, dan een vastgestelde daad.

Misschien heb ik het mis,

Maar ik denk dat ze er meer van maken,

Dan dat het werkelijk is.

Maar het geeft mij een gevoel,

dat we leven in een tweede wereldoorlog.

Misschien te vergezocht, maar toch.

Wat mij betreft, zijn de problemen er nog.

Neem de dood van Van Gogh.

Iemand vocht, als hij een ander niet mocht.

Peeps vol achterdocht,

Of een lichaam, die naar dertig jaar

nog wordt gezocht.

Frustraties van imitaties of foute situaties op verkeerde locaties.

Door geen integraties krijgen mensen van immigraties,

de discriminaties van die zogenaamde nazies.

Zijn dat onze communicaties?